Czy mamy jeszcze jakieś koło ratunkowe, oprócz leków?!

 

Co to takiego jest?

          Choroba autoimmunologiczna jest diagnozowana wtedy, gdy nasz układ odpornościowy mylnie rozpoznaje swoje własne komórki i traktuje je jako obce. W konsekwencji organizm niszczy je, za pomocą produkowanych przeciwciał.

Do chorób tych zaliczamy min. (jest ich znacznie więcej, ale w najbliższym czasie skupię się na tych chorobach, których częstotliwość występowania u pacjentów jest najwyższa):

  • Celiakia
  • Cukrzyca typu 1
  • Hashimoto
  • Gravesa-Basedowa
  • Stwardnienie rozsiane
  • Reumatoidalne zapalenie stawów
  • Łuszczyca

Jakie czynniki mogą mieć wpływ na wywołanie procesu autoimmunologicznego?

  1. Predyspozycje genetyczne
  2. Nieszczelne jelito– w przypadku, kiedy integralność bariery jelitowej zostanie „uszkodzona”, organizm traci zdolność rozróżniania nieszkodliwych substancji, czyli własnych komórek czy pokarmów, od czynników szkodliwych
  3. Czynniki wyzwalające np.
  • infekcje,
  • przewlekły stres,
  • dieta prozapalna (produkty nietolerowane przez organizm),
  • produkty nietolerowane,
  • jod (źle stosowany),
  • metale ciężkie,
  • toksyny,
  • dysbioza przewodu pokarmowego
  • pasożyty
  • zaburzenia hormonalne
  • zaburzona metylacja (KLIK)
  1. Obecność antygenu- substancja, która posiada właściwości wywoływania przeciwko sobie odpowiedzi immunologicznej (odpornościowej)

Czy możliwe jest „ zatrzymanie” choroby autoimmunologicznej?

                Obecnie uważa się, iż odnalezienie i eliminacja czynnika wyzwalającego może zahamować ten proces. W celiakii jest to bardzo proste, wystarczy wyeliminować gluten, aby nasz organizm zregenerował się bardzo szybko. Niestety, ale zdiagnozowanie pozostałych chorób, nie jest już takie łatwe, a proces leczenia może trwać od kilku miesięcy nawet do kilku lat. Wszystko zależy od stopnia wyniszczenia organizmu przez chorobę (niedobory- witaminowo- mineralne, stany zapalne, poziom przeciwciał w organizmie itp.)

Jak leczymy?

         Odpowiedź nie jest prosta, ponieważ często leczymy objawy stosując odpowiednie zioła, suplementy, leki, a nie potrafimy odnaleźć przyczyny choroby. Skutkuje to nawrotem dolegliwości chorobowych, po odstawieniu produktów wspomagających!!

 

Powinniśmy się skupić na kilku podstawowych aspektach:

  1. Przeanalizować chorobę i jej przebieg, a nawet kilka lat wstecz, w celu odnalezienia czynnika wyzwalającego (np. stosowanie przez wiele lat leków sterydowych czy antybiotyków np. na alergię, mogło być punktem „zapalnych” choroby poprzez osłabienie układu odpornościowego )
  2. Odżywić organizm: eliminacja stanów zapalnych (produktów prozapalnych z pożywienia – testy IgG i IgA); uzupełnienie niedoborów witaminowo- mineralnych (analiza pierwiastkowa włosa, obserwowanie objawów organizmu, stosowanie wskazanych suplementów charakterystycznych dla danej jednostki chorobowej)
  3. Wyeliminować metale ciężkie, toksyny, pasożyty czy grzyby (aby je zdiagnozować można zrobić badania z krwi, kału, analizę pierwiastkową włosa lub bardziej „holistycznie” biorezonans)
  4. Wyrównać zaburzenia w gospodarce hormonalnej– uważa się, że każda poważna choroba jest „wyrazem” wewnętrznego zakłócenia organizmu (braku równowagi hormonalnej).
  5. Uszczelnić jelita (temu zagadnieniu poświęcę niedługo oddzielny artykuł, ponieważ jest to bardzo istotny temat przy wielu chorobach i różnych dolegliwościach)
  6. Potraktować organizm jako całość– najprawdopodobniej trzeba będzie skupić się na regeneracji wątroby, nadnerczy, nerek oraz pracy żołądka.

 

* Informacje zawarte w powyższym artykule są zwieńczeniem moich starań, osobistych doświadczeń i zbiorem wiedzy z fachowej literatury i szkoleń, które odbyłam.

Uwaga: Wszystkie informacje podane w artykule są przeznaczone wyłącznie do celów edukacyjnych. Podane informacje nie mogą zastąpić indywidualnej diagnozy i procesu leczenia.